Euronav en Kivalliq Energy

Wim Ver Elst Redacteur bij Trends

De koers stond natuurlijk zeer laag, maar ik zag de jongste weken de koers van Euronav plots spectaculair opveren. Is het tijd om weer aan boord te gaan bij dit aandeel?

Uw aanhef is natuurlijk belangrijk. Want ondanks het koersherstel van ruim 30% in enkele weken staat het aandeel van Euronav (4 EUR; NYSE Euronext Brussel) nog steeds 15% lager dan begin dit jaar en zelfs 40% onder de koers van een jaar geleden, om nog maar te zwijgen over de gigantische koersdaling ten opzichte van de historische piekkoers. De tarieven in het eerste kwartaal waren een relatieve meevaller, met een gemiddeld tarief van 21.000 USD. Een flinke verbetering ten opzichte van amper 12.800 USD in het laatste kwartaal van vorig jaar. De omzet kwam uit op 103,6 miljoen USD. Dat is wel 4,7% minder dan voor de eerste 3 maanden van 2012. Dat leverde deze keer een bedrijfswinst (ebit) van 2,15 miljoen EUR op (0,04 EUR per aandeel). Met dank ook aan de twee omgevormde supertankers tot drijvende opslagschepen voor olie FSO Africa en FSO Asia, die verhuurd zijn aan Maersk Oil Qatar. Door een serieus negatief financieel resultaat was nog steeds sprake van een nettoverlies. Dat was -9 miljoen USD voor het eerste trimester van vorig jaar (-0,18 USD per aandeel) en -10,7 miljoen USD voor de afgelopen 3 maanden (-0,21 USD per aandeel). Het gemiddeld tarief voor het volledige boekjaar 2012 kwam uit op 19.200 USD per dag, een verbetering ten opzichte van de 18.100 USD gemiddeld per dag voor boekjaar 2011. Maar zowel boekjaar 2011 als 2012 leverde rode cijfers op (nettoverlies -85,9 miljoen USD of -1,72 USD per aandeel in 2012 en -96 miljoen USD of -1,92 USD per aandeel in 2011). De echte koersherleving kwam pas nadien. Zo zijn de vrachttarieven voor olietransport met laden/lossen in de Perzische Golf (tijdelijk?) fors hersteld. Daarnaast waren er ook de uitspraken van topman (CEO) Marc Saverys op de algemene aandeelhoudersvergadering, dat de marktsituatie vandaag nog steeds moeilijk is, maar dat de kentering er zit aan te komen. Dat joeg de koers flink op, maar de marktbasis blijft een overaanbod aan schepen. Dat zou kunnen worden opgelost door de verschroting van ‘oude(re)’ tankers, maar dat gebeurt voorlopig niet of maar in beperkte mate. En dat houdt de huurtarieven wellicht, op her en der een opstoot na, nog een tijdje laag en zo zullen ook dit jaar rode cijfers moeilijk te vermijden zijn. Meer dan een advies ‘houden/afwachten’ (rating 3C) zit er voorlopig dan ook niet in.

Ik kan geen touw vastknopen aan de koersbewegingen bij Kivalliq Energy. Eerst de daling tot een dieptepunt van 0,23 CAD en daarna in korte tijd een stevig herstel naar 0,33 CAD. Vanwaar dat herstel?

Zoals wel enkele keren hebben proberen aan te geven, had de koersdaling van Kivalliq Energy (0,33 CAD; beurs van Toronto) gelukkig weinig te maken met de ontwikkelingen van de exploratiemaatschappij zelf. De tsunami in de eerste helft van april doorheen de grondstoffenwereld trof ook Kivalliq Energy om een drietal redenen. Vooreerst de beperktere liquiditeit in het aandeel, daarnaast de huidige, grote desinteresse van investeerders voor uranium en tot slot het feit dat het project nog niet ‘verkooprijp’ is. Daarna kon de uraniumexploratiemaatschappij de ontdekking van een nieuwe zone aan de lange rij van positieve vondsten toevoegen. Een nieuwe zone van 1 kilometer werd ontdekt, de ‘J1 Zone’. Kivalliq Energy onderzoekt of het Canadese domein Lac Cinquante, dat intussen al werd uitgebreid met aantal andere zones binnen het Angilak-gebied in bezit, al dan niet het rijkste uraniumgebied buiten het wereldberoemde Athabasca-gebied (niet ver uit de buurt; goed voor 20% van werelduraniumproductie) is. Eind januari werden de geschatte reserves met 60% opgedreven, tot 43,3 miljoen pound. Nog flink wat andere, beloftevolle ontdekte zones moeten nog geboord worden zodat eigenlijk nog weinigen eraan twijfelen dat de oorspronkelijke doelstelling (aantonen dat het hele project minstens 50 miljoen ‘rijke’ reserves omvat) wordt gehaald. Toch was het tot eind april wachten op een positief rapport van analist David Sadowski van beurshuis Raymond James om het sombere sentiment in de uraniumsector te keren. Sadowski is van oordeel dat de uraniumprijs op een bodem staat en dat de prijs over een jaar met 50% kan zijn gestegen, tot 60 USD per pound, omwille van een dreigend uraniumtekort in 2014. Japan heeft de sleutel, maar volgens de analist is het maar een kwestie van tijd voor het land van de rijzende zon terug naar kernenergie zal grijpen. Op de lijst van meest koopwaardige uraniumaandelen, volgens Raymond James, stond ook Kivalliq Energy vermeld. Voldoende om het fors ondergewaardeerde aandeel toch weer wat redelijker geprijsd te maken. Maar zelfs na de recente koersopstoot denken we nog steeds niet dat het potentieel in de koers verrekend zit. We handhaven dan ook het advies ‘koopwaardig’ (rating 1C).

Partner Content