Formation Metals

Geen financiering is einde verhaal

3D ↓ – 0,125 CAD – SPECULATIEF HOUDEN

Het bleef de voorbije weken en maanden oorverdovend stil rond het Canadese mijnbedrijf Formation Metals (FCO). Dat voorspelt weinig goeds. FCO ontwikkelt sinds 1997 het Idaho Cobalt Project (ICP) in de gelijknamige Amerikaanse staat. De groep is 100% eigenaar van het ICP en met de bouw van de operationele productieactiviteit of de Cobalt Production Facility werd in 2011 gestart, na bijzonder moeizame vergunningsprocedures die, naast handenvol geld, ook veel tijd kostten. Tot nog toe werd ongeveer 115 miljoen USD uitgegeven. Kobalt is een vrij zeldzaam metaal dat in verschillende puurheidvormen apart, ofwel samen met koper en in mindere mate nikkel en goud, wordt ontgonnen. Kobalt kent verschillende toepassingen in hernieuwbare energie (bijvoorbeeld windturbines, opslag van waterstof en conversie van biomassa), hybride voertuigen, defensie en elektronica. Volgens onderzoeksbureau CRU, gespecialiseerd in grondstoffen, zal de wereldwijde vraag naar kobalt tegen 2016 de grens van 100.000 ton overschrijden. Voor dit jaar wordt een cijfer van ongeveer 80.000 ton vooropgesteld. Het kobalt dat door FCO zal worden geproduceerd, is van de High Purity-variant (99,9% zuiver). Dit type wordt vooral in zogenaamde superlegeringen gebruikt. Superlegeringen bevatten heel sterke metalen (waarbij kobalt) die onder meer bij de productie van vliegtuigmotoren worden toegepast. Het grote probleem waarmee FCO kampt, is dat er geen geld meer is om het ICP op eigen kracht te financieren. De verschillende pogingen om ‘alternatieve’ financieringsbronnen aan te boren, kenden onvoldoende succes. Een deel van het probleem zit bij de prijsevolutie van kobalt. De kobaltprijs (High Grade, 99,8%) schommelde tussen 2009 en 2012 tussen 15 en 20 USD/pond, maar is de voorbije maanden teruggevallen naar 11,5 USD per pond. In 2008 was dit nog bijna 50 USD per pond. FCO schatte de gemiddelde productiekosten van een pond kobalt vorig jaar in een haalbaarheidsstudie (inclusief de koperinkomsten) op 7,73 USD/pond. Het is de bedoeling dat het ICP gedurende minstens 10 jaar jaarlijks 1500 ton kobalt produceert, aangevuld met 1360 ton koper als bijproduct. De bouw van de mijn zal nog ongeveer 9 tot 14 maanden in beslag nemen, maar om dat te realiseren, moet nog ongeveer 120 miljoen USD worden gezocht. FCO beschikt nog over 48,3 miljoen USD aan liquiditeiten, maar een deel daarvan dient als waarborg voor de uitstaande obligaties en kan dus niet worden gebruikt. Het vrije gedeelte blijft beperkt tot 4,45 miljoen USD. De uitstaande warrants die een aparte notering hebben, zullen gezien de uitoefenprijs van 2 USD volgend jaar zo goed als zeker waardeloos aflopen.

Formation Metals bevindt zich, net als talrijke andere, kleine mijnbouwbedrijven, in een weinig benijdenswaardige positie. De prijzen van zowat alle grondstoffen (in dit geval kobalt) zijn fors gedaald en al wie niet over voldoende hoge kasstromen beschikt, komt het water stilaan tot aan de lippen. In het geval van FCO lijkt de financiering van het kobaltproject, net als het vergunningsproces, een zaak van lange adem te zullen worden. Dat is een groot probleem, want veel tijd is er niet meer. FCO wijst op de aantrekkende raffinageactiviteit, maar dit is niet meer dan een doekje voor het bloeden. Enkel daarmee is het bedrijf niet levensvatbaar. Komt er geen extra geld, dan is het einde verhaal voor het bedrijf. FCO moet dus zo snel mogelijk een partner vinden die het kobaltproject mee wil helpen financieren. Maar zelfs dan is de kans groot dat de aandeelhouders er door bijkomende verwatering bekaaid zullen vanaf komen. Samengevat blijft een investering in FCO erg speculatief voor wie een aankoop overweegt. Om nu nog te verkopen, is het eveneens laat. Afwachten en hopen op het beste is de meest voor de hand liggende optie (rating 3D).