Sibanye Gold

Nu Sibanye Gold drie jaar op eigen benen staat, mogen we de Zuid-Afrikaanse gouddelver operationeel een succes noemen. Terwijl bijna alle sectorgenoten inkrimpen, breidt het zijn activiteiten uit.

Na de internationalisatie van Gold Fields en de avonturen van Harmony in Azië is Sibanye Gold de enige overgebleven, puur Zuid-Afrikaanse gouddelver in de top tien van grootste goudproducenten. Na de afsplitsing van het voormalige moederbedrijf Gold Fields in februari 2013 bleef Sibanye over met Driefontein, Kloof en Beatrix, later aangevuld met Cooke. Beatrix en Cooke beschikken, naast goud, ook over aanzienlijke uraniumreserves, samen meer dan 26 miljoen pond.

Sibanye startte met een rationalisering van de mijnen die onder het bewind van Gold Fields minder aandacht kregen, ten nadele van de internationale activa van de groep. De resultaten bleven niet uit, want de levensduur van de mijnen werd verlengd en de kosten verlaagd. Intussen keerde Sibanye met 2,8 miljard Zuid-Afrikaanse rand (ZAR) meer dividend uit dan het voormalige moederbedrijf en oversteeg het Gold Fields ook in beurswaarde. De waardedaling van de ZAR tegenover de dollar (USD) was een zegen. Sinds de afsplitsing gaat het om een depreciatie van meer dan 40%, wat Sibanye een stevige rugwind gaf.

De goudprijs bereikte dit voorjaar daardoor een hoogtepunt op 20.000 ZAR per troy ounce. Sibanye gebruikte de financiële ademruimte onder meer om nieuwe activa aan te kopen. Zo werd bij de liquidatie van Great Basin Gold in 2014 de Burnstone-mijn gekocht. De diversificatie naar Platinum Group Metals of PGM (platina, palladium en rhodium) sprong het meest in het oog. Sibanye kocht een deel van de Rustenburg-activa over van Anglo American Platinum en in april werd ook de overname van Aquarius Platinum afgerond. Die acquisities katapulteren Sibanye in de top vijf van grootste PGM-producenten ter wereld. Dit jaar wordt op een output van 1,1 miljoen ounce platina gerekend en de groepsreserves bedragen 15,2 miljoen ounce. De PGM-activa zijn op dit moment break-even, maar Sibanye is bezig met een kostenreductie en hoopt ook op hogere prijzen.

De overnamehonger van Sibanye is trouwens nog niet gestild. CEO Neil Froneman wil nog voor het einde van het jaar een goudmijn kopen met een productiecapaciteit van minstens 200.000 ounce per jaar. Voorwaarde is wel dat de mijn onmiddellijk positief moet bijdragen aan de kasstromen. Froneman sluit daarom niet uit dat voor het eerst ook naar activa buiten het thuisland kan worden gekeken. Sibanye produceerde in het eerste kwartaal 360.800 ounce goud, een klim met 19% op jaarbasis. Voor het volledige boekjaar wordt op een output van 1,61 miljoen ounce gerekend (1,54 miljoen in 2015). De totale productiekosten bedroegen 895 USD per troy ounce in het eerste kwartaal. Voor het volledige jaar wordt een cijfer van 425.000 ZAR per kilogram vooropgesteld (nu 870 USD). Sibanye scoort daarmee beter dan Gold Fields, Harmony en AngloGold. De groepsschuld is door de overnames gestegen naar 1,1 keer de ebitda maar ook de kasstromen zijn positief.

Conclusie

Na drie jaar op eigen benen mogen we Sibanye operationeel gerust een succesverhaal noemen. Terwijl bijna alle sectorgenoten inkrimpen, breiden de Zuid-Afrikanen uit. De financiën zijn op orde, er is een dividend en de wisselkoers is gunstig. Met het oog op een verder herstel van de goudprijs gaan we weer over tot een adviesverhoging.

Advies: koopwaardig

Risico: gemiddeld

Rating: 1B