ArcelorMittal en Anfield Gold

Maakten jullie geen inschattingsfout door ArcelorMittal voor de kapitaalverhoging te verkopen? Of beschouwen jullie de klim daarna als tijdelijk?

We beslisten in februari afscheid te nemen van ArcelorMittal uit de voorbeeldportefeuille, na de onverwachte aankondiging van een forse kapitaalverhoging van 3,2 miljard USD. Dat gebeurde via de uitgifte van 1,26 miljard nieuwe aandelen tegen 2,2 EUR per aandeel, of een zware verwatering van 70%. Deelnemen aan de kapitaalverhoging paste niet in onze drieledige strategie – de opbouw van een kaspositie, de bescherming en de verhoging van de blootstelling aan edelmetalen – en had, rekening houdend met de speculatiebelasting, alleen zin als we het aandeel bijhielden tot na de zomer.

Dat het aandeel sindsdien toch goed heeft gepresteerd, is een gevolg van de snelle uitvoering van de kapitaalverhoging, net op het moment van een stevige opflakkering van de staal- en ijzerertsprijzen. Maar dat prijsherstel is vanwege de overcapaciteit niet fundamenteel onderbouwd, en de ijzerertsprijs verloor de jongste weken alweer de helft van de voorafgaande stijging (terugval sinds 21 april van 70 USD naar 54 USD per ton). De zwakke resultaten over het eerste kwartaal bevestigden de sombere vooruitzichten voor de staalsector op korte termijn. De hoeveelheid verscheept staal steeg weliswaar met 8,8% tegenover het vorige kwartaal, tot 21,5 miljoen ton, maar dankzij opnieuw 8,7% lagere gemiddelde staalprijzen daalde de omzet met 4,2%, tot 13,4 miljard USD, en de bedrijfskasstroom (ebitda) met 16%, tot 0,93 miljard USD (-32,7% tegenover het eerste kwartaal van 2015).

Het recurrente nettoverlies verminderde van 375 miljoen USD naar 176 miljoen USD (36 miljoen USD in het eerste kwartaal 2015). De ontgoochelende voorzichtige prognoses voor 2016 – verwachte ebitda van minstens 4,5 miljard USD (5,23 miljard USD in 2015), en een groei van de wereldvraag tussen 0 en 0,5% – werden herbevestigd. De nettoschuldpositie viel eind maart met 17,3 miljard USD hoger uit dan verwacht. Met de opbrengst van de kapitaalverhoging (geboekt in april) en de 875 miljoen EUR opbrengst uit de verkoop van een 35%-belang in Gestamp, de Spaanse toeleverancier voor de auto-industrie, werden leningen terugbetaald. De balans van ArcelorMittal blijft echter fragiel, en de noodzaak van een bijkomende kapitaalverhoging de komende twaalf tot 24 maanden valt niet uit te sluiten. Het aandeel is te behouden(rating 2C).

Plots is de koers wel fors in beweging gekomen. Heeft dat iets te maken met de naamsverandering van Anfield Nickel in Anfield Gold? Biedt dit nieuwe perspectieven?

De naamsverandering van het Canadese mijnbouwbedrijf Anfield Nickel Corp in Anfield Gold Corp houdt verband met de op 9 mei afgeronde overname van Magellan Minerals. Anfield Nickel laat daarmee een erg ontgoochelend avontuur in nikkel achter zich. De verkoop in april 2014 van het Mayaniquel-project in Guatemala aan Cunico Resources gebeurde tegen ondermaatse voorwaarden: vijf jaarlijkse betalingen van 3 miljoen USD tot en met 2018, en een slotbetaling in juni 2019 op basis van de gemiddelde nikkelprijs tussen juni 2018 en juni 2019, met als basisscenario (nikkelprijs van 14.000 USD per ton) een slotbetaling van 28 miljoen USD. Dat zou de totale waarde van de deal op 43 miljoen USD brengen. Op basis van de huidige nikkelprijs (8589 USD per ton) bedraagt de waarde slechts 28 miljoen USD. Rekening houdend met 43,4 miljoen uitstaande aandelen voor de overname van Magellan Minerals waardeert dit de verkoop op 0,8 à 1,3 CAD per aandeel. De verhoopte exit boven 6 CAD per aandeel kwam er dus niet, en veel aandeelhouders die instapten tijdens de kapitaalverhoging in 2012 aan 4,25 CAD bleven ontgoocheld achter.

Dat was een nachtmerriescenario voor hoofdaandeelhouder en levende mijnbouwlegende Ross Beaty, die er een erezaak van heeft gemaakt om een of meer nieuwe waardevolle projecten in het bedrijf te stoppen. Een eerste belangrijke stap is nu dus gezet met de zeer goedkope overname van het financieel vleugellamme Magellan Minerals, met als hoofdactief het Coringa-goudproject in het noorden van Brazilië. Coringa heeft op basis van de bekende reserves een levensduur van 8,6 jaar en een gemiddelde jaarlijkse productie van 46.500 ounce. De mijnbouwkostprijs bedraagt 64,5 miljoen USD en de totale productiekostprijs 887 USD per ounce. Bovendien kunnen de bouwkosten nog worden verlaagd, en is er heel wat exploratiepotentieel. De mijn moet operationeel zijn tegen eind 2017. De overname werd betaald met de uitgifte van 19,1 miljoen aandelen (44% verwatering), en momenteel loopt een private plaatsing van 30,5 miljoen aandelen tegen 0,82 CAD per aandeel. Op basis van een goudprijs van 1250 USD per ounce mag op Coringa een voorzichtige waarde van 1,5 CAD tot 2 CAD per aandeel worden gekleefd.

De vastberadenheid van Beaty om de ontgoocheling over Mayaniquel via de snelle uitbouw van een goudmijnbedrijf recht te zetten, trekt onze aandacht. We gaan Anfield Gold opnieuw van nabij opvolgen en verhogen het advies naar koopwaardig (rating 1C).