Omslagpunt voor uranium nadert

. © iStock

De prijs van een pond uranium op de spotmarkt (levering binnen de twaalf maanden) schommelt al enkele maanden rond 30 dollar. De contractprijs voor afnameovereenkomsten op langere termijn ligt daar in regel 15 tot 20 procent boven. Deze prijzen zijn voor de meeste uraniumproducenten te laag om uit de kosten te komen. Investeren in nieuwe productiecapaciteit is er al helemaal niet meer bij. Verschillende mijnen houden vrijwillig de deuren dicht terwijl anderen die bijna uitgeput zijn vroegtijdig sluiten. Dat komt bovenop enkele gedwongen mijnsluitingen door covid-19.

De elektrificatietrend en toenemende energiebehoefte spelen in de kaart van uranium. De primaire uraniummarkt (mijnproductie) is al enkele jaren in deficit. Dat tekort wordt gecompenseerd door bestaande voorraden en recyclage. Volgens de marktonderzoeker Ux Consulting zal de vraag dit jaar rond 170 tot 175 miljoen pond uitkomen. De mijnproductie wordt geschat op 130 miljoen pond en het secundaire aanbod op 45 miljoen pond. Tegen 2035 zal de vraag toenemen naar 210 miljoen pond terwijl er maar een geschat aanbod van 110 tot 115 miljoen pond tegenover staat.

Hogere prijzen noodzakelijk

Dit en volgend jaar stellen zich nog geen problemen, maar tegen 2025 zal een derde van het uraniumverbruik niet gedekt zijn door afnamecontracten. In 2030 zal het tekort zelfs oplopen naar twee derde. Het aanbod stimuleren kan alleen met hogere prijzen. De volumes op de contractmarkt zouden vanaf dit jaar dus geleidelijk moeten aantrekken. De toekomstige tekorten zijn het hoogst in Azië, maar ook in de VS is nucleaire energie niet dood nu president Joe Biden weer in het klimaatakkoord van Parijs stapte. De VS zetten in op een nieuwe generatie reactoren (Small Modular Reactors of SMR’s) waarvan de investeringskosten lager zijn. De Amerikaanse Senaat besliste ook om de strategische uraniumreserves op te trekken. Daarnaast was ook de verlenging van het Russian Suspension Agreement (RSA) – dat de toegang van goedkoop Russisch uranium op de Amerikaanse markt beperkt – een opsteker voor de Noord-Amerikaanse uraniumindustrie.

Er bestaan verschillende Amerikaanse trackers die focussen op de uraniumindustrie, maar die zijn in principe niet te koop in Europa, tenzij u via uw broker over een Amerikaanse rekening kunt beschikken. Cameco (zie vorig nummer) zit in de voorbeeldportefeuille. Wie meer risico aandurft, kan terecht bij Energy Fuels, Ur-Energy (beiden op NYSE) of Fission Uranium (Toronto). Indirect in fysiek uranium investeren kan via Uranium Participation Corp (Toronto), dat ook deel uitmaakt van de voorbeeldportefeuille, of YellowCake (Londen).

Partner Content