Blijft Velcan een eeuwige belofte?

Hoe komt het toch dat het aandeel van Velcan maar blijft dalen? Is het beter toch maar te verkopen?

Het aandeel van Velcan is dit jaar al met 26 procent gezakt. Een ondermaatse prestatie, zeker als we rekening houden met de al zwakke evolutie in de twee voorgaande jaren. Daarin viel het aandeel in totaal met 27 procent terug. Almaar meer beleggers geven er de brui aan, gezien de tergend trage vooruitgang die Velcan boekt in de ontwikkeling van kleinere waterkrachtcentrales.

De activiteiten in Laos zijn in 2015 al stopgezet met een beperkte winst, en met de verlieslatende verkoop van Redelong (18 megawatt) begin juli is het laatste project in Indonesië verkocht. De drie grote projecten in de Indiase provincie Arunachal Pradesh _ Tato 1 (186 MW), Heo (240 MW) en Pauk (145 MW) _ boeken geen vooruitgang. Het feit dat Velcan eind vorig jaar 2,2 miljoen euro of 16 procent van de actiefwaarde van die projecten heeft afgeboekt, getuigt van weinig vertrouwen. In september werd de voor drie jaar geldige techno-economische goedkeuring van Heo en Tato1, respectievelijk verworven in juli en oktober 2015, met twee jaar verlengd. De enige actieve centrale is Rodeio Bonito (15 MW) in Brazilië, waarvan de inkomsten de operationele kosten dekken.

De financiële middelen schommelen al jarenlang rond 100 miljoen euro. Eind 2017 bedroeg het saldo 100,6 miljoen euro, of 16,06 euro per aandeel. Van dat bedrag was circa de helft geïnvesteerd in bedrijfsobligaties, voornamelijk in Amerikaanse dollar, de meerderheid met een resterende looptijd van minder dan zes jaar. Daarnaast was voor 6,2 miljoen euro belegd in niet-beursgenoteerde bedrijven (1,1 miljoen via een deelname in het kapitaal en 5,1 miljoen via leningen), 1,5 miljoen in beursgenoteerde aandelen en 4,8 miljoen in aandelenfondsen. De resterende 35,7 miljoen euro werd cash aangehouden.

Velcan kreeg in 2017 de machtiging van de aandeelhouders om in de komende vijf jaar tot 35 procent van de eigen aandelen in te kopen. Bij gebrek aan perspectief voor het aanwenden van de kaspositie is in februari een eerste inkoopprogramma van 323.475 eigen aandelen opgestart, of 4,9 procent van de uitstaande aandelen. Dat moest de koersontwikkeling flink ondersteunen, maar helaas wilde Velcan maximaal 9,5 euro per aandeel betalen. Het programma werd in juni al afgerond en alle ingekochte aandelen werden vernietigd. In september is een tweede inkoopprogramma opgestart, dit keer voor maximaal 254.128 aandelen. Onbegrijpelijk genoeg bedraagt de maximale prijs slechts 8,1 euro per aandeel. Het aandeel dook onmiddellijk onder dat maximale aankoopniveau en noteert uitzonderlijk laag, tegen nauwelijks 0,5 keer de financiële middelen en circa 0,4 keer de boekwaarde. Maar door het gebrek aan vooruitgang en de aandeelhoudersonvriendelijke inkoopprogramma’s blijven we bij het advies ‘houden’ (rating 2B).